BBlog
Co to znaczy współuzależnienie ?
5 sierpnia 2021
Uzależnienie ma destrukcyjny wpływ nie tylko na samą osobę uzależnioną, oddziałuje negatywnie również na otoczenie, zwłaszcza na bliskich mieszkających pod jednym dachem z taką osobą. Rodzina w której jedna z osób jest uzależniona ( i bez znaczenia jest od czego-alkoholu, leków, narkotyków, hazardu itp.) jest rodziną chorą. Każdy z członków rodziny indywidualnie przeżywa stres związany z uzależnieniem swojego mamy, taty, męża, żony, partnera czy partnerki i pozostaje z nim w toksycznej relacji. Powoli przestają żyć swoim życiem, wszystko koncentruje się na toksycznych relacjach z osobą uzależnioną. Ten proces to właśnie współuzależnienie.
Cała gama negatywnych emocji i zjawisk jest tu do wymienienia
- niepokój
- wstyd
- upokorzenie
- poczucie winy
- złość
- brak zaufania do siebie i do otoczenia
- huśtawka nastrojów
- poczucie niskiej wartości
- brak dystansu do siebie i do wszystkich spraw jakie przynosi codzienność
- zwiększona tendencja do innych uzależnień
- uczucie dojmującej pustki
- depresja
- napady paniki
Zaburzeniom psychicznym towarzyszą też zaburzenia psychosomatyczne takie jak :
- bóle brzucha ( bardzo często wrzody żołądka lub zespół drażliwego jelita)
- bóle i zawroty głowy
- zaburzenia rytmu sera
- omdlenia
- duszności
- kłopoty z kręgosłupem związane z nadmiernym napięciem mięśniowym
- zaburzenia miesiączkowania u kobiet
- zaburzenia erekcji u mężczyzn
W najbardziej trudnej sytuacji współuzależnionego znajdują się dzieci. Dorosła osoba współuzależniona ma dojrzały system nerwowy, ma wykształtowane mechanizmy obronne, zasób doświadczeń życiowych, większe możliwości, więc szansa, że sobie poradzi jest większa niż w przypadku dzieci, które są zazwyczaj całkowicie bezbronne wobec problemów, które spadają na rodzinę i to właśnie u nich współuzależnienie zbiera najstraszniejsze żniwo. Jeśli pomoc psychologa nie przyjdzie szybko, to jest mała szansa, żeby współuzależnienie nie rzutowało negatywnie na całe przyszłe życie takiego dziecka. Mogą wystąpić przeróżne kłopoty psychiczne, problemy w nauce, problemy z koncentracją, problemy społeczne, problemy z nawiązaniem prawidłowych relacji z druga osobą, również poważne kłopoty ze zdrowiem.
Współuzależnienie nie musi być sytuacją bez wyjścia. Bezwzględnie potrzebna jest wizyta u psychologa, zdiagnozowanie problemu i poddanie się psychoterapii i to im szybciej tym lepiej. Dobrze przeprowadzona psychoterapia pozwoli współuzależnionej osobie dobrze poznać samą siebie i przez to zmienić swój sposób myślenia, a wtedy wprowadzenie zmian w swoim życiu będzie możliwe. Bezwzględnie pod stałą opieką psychologa powinny znajdować się dzieci wychowujące się w rodzinie dotkniętej problemem uzależnienia.
Komentarze